Wczoraj rano świeciło słońce więc pomyślałam, że pójdę z Maksem na dwór. :) O godzinie 14 wyszłam z nim na dwór. Rzucałam mu patyk a on mi przynosił. Potem graliśmy w piłkę. Ja lekko kopałam a Max brał ją w zęby. Byłam z Maksem dwie godziny. ;)
Fajnie spędziłam z nim po południe.
Nie zrobiłam zdjęć, bo bateria w aparacie była słaba a telefon zostawiłam w domu. Drugim razem zrobię i wam pokażę. ;)
niedziela, 14 kwietnia 2013
niedziela, 7 kwietnia 2013
Pielęgnacja Shih tzu
Jak pielęgnować włos?
Włos tej rasy powinien być czesany codziennie, ale oczywiście wszystko zależy od tego jaką fryzurę wybierzemy dla naszego pupila. Rasa ta jest głównie znana z dostojnego wyglądu, którego głównym elementem jest długi włos, pielęgnacja długiej szaty wymaga więcej czasu, uwagi i pracy niż u shih tzu którego ostrzyżemy krótko. Długi włos powinien być kilka razy dziennie rozczesywany, częściej kąpany, także po każdym spacerze psa należy doprowadzić do ładu (wplątana trawa, liście, mokre łapy) dlatego wielu właścicieli psów tej rasy podejmuje decyzje o skróceniu psiej sierści (wspomniałam o tym wyżej) dla naszej wygody i oczywiście wygody naszego psa.
Jak pielęgnować oczy?
Shih tzu mają mocno wysadzone oczy, przez to właśnie mają bardzo często z nimi problem. Sprawę utrudniają również włoski rosnące przy oczach, które można spiąć w kitkę lub obciąć. W wyniku podrażnień z oka wypływa wydzielina, która zasycha w kącikach oczu tworząc gródki. Należy je codziennie usuwać, przemywając oczy wacikiem nasączonym w przygotowanej wodzie, roztworze soli fizjologicznej lub specjalnym płynem do oczyszczania psich oczu. Nie można dopuścić do tego aby oczy psa były zaniedbane, ponieważ może wystąpić wtedy infekcja oka a wtedy jak najszybciej trzeba się skontaktować z weterynarzem.
Jak pielęgnować uszy?
Rasa ta ma oklapnięte uszy, które często sprawiają problemy . Należy je regularnie rozczesywać, ponieważ często wpadają do miski z jedzeniem, wodą i się sklejają. Uszy wewnątrz także się brudzą dlatego należy je czyścić oraz wyrywać z nich włoski (nie robimy tego samemu jeżeli nie jesteśmy doświadczeni). Jeżeli zauważymy że nasz pupil drapie uszy i trzepie głową to oznacza, że są one brudne lub co gorsze zainfekowane. Należy się wtedy jak najszybciej udać do lekarza weterynarii.
Jak pielęgnować uszy?
Rasa ta ma oklapnięte uszy, które często sprawiają problemy . Należy je regularnie rozczesywać, ponieważ często wpadają do miski z jedzeniem, wodą i się sklejają. Uszy wewnątrz także się brudzą dlatego należy je czyścić oraz wyrywać z nich włoski (nie robimy tego samemu jeżeli nie jesteśmy doświadczeni). Jeżeli zauważymy że nasz pupil drapie uszy i trzepie głową to oznacza, że są one brudne lub co gorsze zainfekowane. Należy się wtedy jak najszybciej udać do lekarza weterynarii.
Jak pielęgnować łapy i pazury?
U tej rasy pomiędzy palcami u łap rosną bujne włosy, które mogą utrudniać poruszanie się (pies się ślizga) oprócz tego stanowią one również skupisko brudu i bakterii, dlatego też powinno się je regularnie obcinać.
Jeżeli chodzi o pazury to należy je regularnie przycinać, można to robić samemu, ale gdy nie jesteśmy doświadczeni to warto udać się do weterynarza. Zapuszczone pazury mogą utrudniać psu chodzenie co nie jest dla psa komfortowe i sprawia mu ból.
Włos tej rasy powinien być czesany codziennie, ale oczywiście wszystko zależy od tego jaką fryzurę wybierzemy dla naszego pupila. Rasa ta jest głównie znana z dostojnego wyglądu, którego głównym elementem jest długi włos, pielęgnacja długiej szaty wymaga więcej czasu, uwagi i pracy niż u shih tzu którego ostrzyżemy krótko. Długi włos powinien być kilka razy dziennie rozczesywany, częściej kąpany, także po każdym spacerze psa należy doprowadzić do ładu (wplątana trawa, liście, mokre łapy) dlatego wielu właścicieli psów tej rasy podejmuje decyzje o skróceniu psiej sierści (wspomniałam o tym wyżej) dla naszej wygody i oczywiście wygody naszego psa.
Jak pielęgnować oczy?
Shih tzu mają mocno wysadzone oczy, przez to właśnie mają bardzo często z nimi problem. Sprawę utrudniają również włoski rosnące przy oczach, które można spiąć w kitkę lub obciąć. W wyniku podrażnień z oka wypływa wydzielina, która zasycha w kącikach oczu tworząc gródki. Należy je codziennie usuwać, przemywając oczy wacikiem nasączonym w przygotowanej wodzie, roztworze soli fizjologicznej lub specjalnym płynem do oczyszczania psich oczu. Nie można dopuścić do tego aby oczy psa były zaniedbane, ponieważ może wystąpić wtedy infekcja oka a wtedy jak najszybciej trzeba się skontaktować z weterynarzem.
Jak pielęgnować uszy?
Rasa ta ma oklapnięte uszy, które często sprawiają problemy . Należy je regularnie rozczesywać, ponieważ często wpadają do miski z jedzeniem, wodą i się sklejają. Uszy wewnątrz także się brudzą dlatego należy je czyścić oraz wyrywać z nich włoski (nie robimy tego samemu jeżeli nie jesteśmy doświadczeni). Jeżeli zauważymy że nasz pupil drapie uszy i trzepie głową to oznacza, że są one brudne lub co gorsze zainfekowane. Należy się wtedy jak najszybciej udać do lekarza weterynarii.
Jak pielęgnować uszy?
Rasa ta ma oklapnięte uszy, które często sprawiają problemy . Należy je regularnie rozczesywać, ponieważ często wpadają do miski z jedzeniem, wodą i się sklejają. Uszy wewnątrz także się brudzą dlatego należy je czyścić oraz wyrywać z nich włoski (nie robimy tego samemu jeżeli nie jesteśmy doświadczeni). Jeżeli zauważymy że nasz pupil drapie uszy i trzepie głową to oznacza, że są one brudne lub co gorsze zainfekowane. Należy się wtedy jak najszybciej udać do lekarza weterynarii.
Jak pielęgnować łapy i pazury?
U tej rasy pomiędzy palcami u łap rosną bujne włosy, które mogą utrudniać poruszanie się (pies się ślizga) oprócz tego stanowią one również skupisko brudu i bakterii, dlatego też powinno się je regularnie obcinać.
Jeżeli chodzi o pazury to należy je regularnie przycinać, można to robić samemu, ale gdy nie jesteśmy doświadczeni to warto udać się do weterynarza. Zapuszczone pazury mogą utrudniać psu chodzenie co nie jest dla psa komfortowe i sprawia mu ból.
sobota, 6 kwietnia 2013
Shih tzu
Wymagania
Długa sierść wymaga codziennej pielęgnacji. Psy tej rasy wymagają tylko umiarkowanej ilość ruchu.
Żywienie
Aby Twój pies był zdrowy, silny i radosny potrzebuje odpowiedniego pożywienia. Zadaniem właściciela jest dostarczenie mu wszystkich składników, które są potrzebne do jego rozwoju: mięsa, warzyw, zbóż, soli mineralnych, witamin i pierwiastków śladowych. Do wyboru mamy przygotowanie potraw samemu, co jest dość trudne, ponieważ trzeba zapewnić psu wszystkie składniki, ich niedobór może prowadzić do wielu chorób, ale łatwo jest też przesadzić, co z kolei też nie jest odpowiednie. Na szczęście na rynku dostępnych jest wiele karm gotowych i odpowiednio zbilansowanych. Karma mokra w puszkach jest najbardziej popularna, jednak jest ona miękka przez co może powodować powstawanie kamienia nazębnego. Problem ten rozwiązuje karma sucha, która jest twarda, a jej chrupanie dobrze wpływa na zęby, oczyszcza je i masuje dziąsła. Najlepiej jest podawać karmę mokrą i suchą nawzajem. Karmę powinniśmy podawać dorosłemu psu dwa razy dziennie, odpowiednie ilości zależą od wagi psa i jego trybu życia, zazwyczaj są podawane na opakowaniach. Można oczywiście podawać psu normalne jedzenie lub resztki ze stołu, ale trzeba uważać, aby nie były zbyt tłuste czy mocno przyprawione.
Pomiędzy posiłkami możemy podawać psu różnego rodzaju smakołyki: chrupki, suchary, dropsy, ciasteczka, do chrupania i do żucia. Warto podawać kupowane w sklepach zoologicznych kości i różnego typu dodatki do żucia i gryzienia, co poprawi kondycję zębów i dziąseł, a także będzie miłą rozrywką, gdyż psy uwielbiają gryźć i żuć.
Bardzo ważne jest, aby pies miał zawsze dostęp do świeżej pitnej wody!
Jeśli chodzi o szczeniaczka to warto zapytać poprzednich właścicieli o to czym karmili malucha i na początek podawać mu to samo, gdyż mają one delikatne żołądki i każda zmiana pokarmu może wiązać się z bólem brzucha i biegunką. Małemu pieskowi można podawać ryż czy kaszę z mięsem i warzywami, ale koniecznie bez przypraw. Szczeniaki karmimy cztery razy dziennie małymi porcjami i najlepiej o stałych porach. Po posiłku nie wolno pozwolić psu bawić się i biegać, lecz powinien udać się na drzemkę.
W następnym poście napiszę o pielęgnacji shih tzu.
piątek, 5 kwietnia 2013
Chihuahua
Wady i zalety Chihuahua
Psy o nieznacznych rozmiarach, lecz posiadające dosyć pokaźne zasoby psiego trochę nadto nerwowego temperamentu. Są to jedne z droższych małych psów do towarzystwa i praktycznie rzecz biorąc tylko w tym zakresie są one zalecane. Psy Cziłała, które w idealny sposób nadają się do zamieszkania i łatwego utrzymania w małym mieszkaniu. Jedną z ich zalet może okazać się fakt, iż można nauczyć je korzystania z kuwety tak jak to ma miejsce w przypadku kotów. Jest to dosyć pomocne rozwiązanie zwłaszcza dla osób starszych, nieco częściej chorujących. Jak większość małych psich ras tak i psy chihuahua są nader szczekliwymi stworzeniami. Pośród psów tej rasy możemy wyodrębnić dwie odmiany, jest to krótko i długowłosy chihuahua. Odmiana krótkowłosa jest nieco bardziej podatna na oddziaływanie zimna, co dostrzegalne jest charakterystycznym dygotaniem psa. Nie jest to dobry pomysł, ale niektóre ze światowych celebrytek uwielbiają je nosić w swych torebkach, co nie jest trudnym w związku z jego nieznacznymi rozmiarami i małą wagą wahającą się pomiędzy 0,8-1,2kg.
Najczęstsze choroby i dolegliwości
Chihuahua są psami wymagającymi od swego opiekuna dosyć znacznej opieki. Są to jedne z bardziej kruchych psich ras ze znacznymi skłonnościami do różnorakich anomalii o podstawie neurologicznej. Niektórym z nich przytrafia się także tzw. zespół niezarośniętego ciemiączka, polegający na pozostawieniu przez organizm miękkiego, nieco pulsującego miejsca pomiędzy uszami psa. Czasami przytrafiają się im także zwichnięcia rzepki kolanowej. Podobnie jak w przypadku zdecydowanej większości małych psich ras, są one szczególnie podatnymi na choroby przyzębia. Dosyć znaczna część Chihuahua miewa problemy z urodzeniem potomstwa, dlatego też w wielu przypadkach stosuje się zabiegi operacyjne pomagające w ogromnym stopniu przyjściu na świat małemu Chihuahua. Czasami też istnieje u tych psów możliwość wystąpienia gradówki, inaczej nazywanej zapaleniem gruczołu Meiborna, charakteryzującej się wystąpieniem obrzęku powieki. Z rzadka spotkać się możemy również z chorobami zakaźnymi typu parwowiroza czy też parainfluenza.
Jest inteligentnym i zarazem nieco upartym psem, potrafiącym w bezpardonowy sposób wykorzystać u swego właściciela fakt posiadania przez siebie tak nieznacznych rozmiarów i prawdziwego zauroczenia opiekuna swą postacią. Chihuahua uwielbiają być w centrum zainteresowania, lecz w pełni powinny zdawać sobie sprawę z tego gdzie jest jego miejsce.
Chihuahua - Cziłała jest bez wątpienia rasą psa lubiącego i potrafiącego się bawić. Jednak, że jest to jedna z psich ras nieco bardziej podatnych na szereg różnego rodzaju urazów i złamań, mały chihuahua nie jest psem szczególnie zalecanym do mieszkania gdzie znajdować się mogą dzieci wieku przedszkolnego. Potrafi on natomiast dobrze się odnaleźć pośród nieco starszych dzieci a zwłaszcza wśród dorastających nastolatek. Muszą one jednak pamiętać i w pełni zdawać sobie sprawę z faktu, iż chihuahua jest żywym stworzeniem wymagającym opieki i umiejętnego wychowania a nie pluszową zabawką czy też jakąś specyficznego rodzaju maskotką.
Cena szczeniąt z rodowodem 1500 - 7000 złotych. Źródło (Allegro, Alegratka, Olx).
Klasyfikacja FCI - grupa IX, sekcja 6
Psy o nieznacznych rozmiarach, lecz posiadające dosyć pokaźne zasoby psiego trochę nadto nerwowego temperamentu. Są to jedne z droższych małych psów do towarzystwa i praktycznie rzecz biorąc tylko w tym zakresie są one zalecane. Psy Cziłała, które w idealny sposób nadają się do zamieszkania i łatwego utrzymania w małym mieszkaniu. Jedną z ich zalet może okazać się fakt, iż można nauczyć je korzystania z kuwety tak jak to ma miejsce w przypadku kotów. Jest to dosyć pomocne rozwiązanie zwłaszcza dla osób starszych, nieco częściej chorujących. Jak większość małych psich ras tak i psy chihuahua są nader szczekliwymi stworzeniami. Pośród psów tej rasy możemy wyodrębnić dwie odmiany, jest to krótko i długowłosy chihuahua. Odmiana krótkowłosa jest nieco bardziej podatna na oddziaływanie zimna, co dostrzegalne jest charakterystycznym dygotaniem psa. Nie jest to dobry pomysł, ale niektóre ze światowych celebrytek uwielbiają je nosić w swych torebkach, co nie jest trudnym w związku z jego nieznacznymi rozmiarami i małą wagą wahającą się pomiędzy 0,8-1,2kg.
Najczęstsze choroby i dolegliwości
Chihuahua są psami wymagającymi od swego opiekuna dosyć znacznej opieki. Są to jedne z bardziej kruchych psich ras ze znacznymi skłonnościami do różnorakich anomalii o podstawie neurologicznej. Niektórym z nich przytrafia się także tzw. zespół niezarośniętego ciemiączka, polegający na pozostawieniu przez organizm miękkiego, nieco pulsującego miejsca pomiędzy uszami psa. Czasami przytrafiają się im także zwichnięcia rzepki kolanowej. Podobnie jak w przypadku zdecydowanej większości małych psich ras, są one szczególnie podatnymi na choroby przyzębia. Dosyć znaczna część Chihuahua miewa problemy z urodzeniem potomstwa, dlatego też w wielu przypadkach stosuje się zabiegi operacyjne pomagające w ogromnym stopniu przyjściu na świat małemu Chihuahua. Czasami też istnieje u tych psów możliwość wystąpienia gradówki, inaczej nazywanej zapaleniem gruczołu Meiborna, charakteryzującej się wystąpieniem obrzęku powieki. Z rzadka spotkać się możemy również z chorobami zakaźnymi typu parwowiroza czy też parainfluenza.
Jest inteligentnym i zarazem nieco upartym psem, potrafiącym w bezpardonowy sposób wykorzystać u swego właściciela fakt posiadania przez siebie tak nieznacznych rozmiarów i prawdziwego zauroczenia opiekuna swą postacią. Chihuahua uwielbiają być w centrum zainteresowania, lecz w pełni powinny zdawać sobie sprawę z tego gdzie jest jego miejsce.
Chihuahua - Cziłała jest bez wątpienia rasą psa lubiącego i potrafiącego się bawić. Jednak, że jest to jedna z psich ras nieco bardziej podatnych na szereg różnego rodzaju urazów i złamań, mały chihuahua nie jest psem szczególnie zalecanym do mieszkania gdzie znajdować się mogą dzieci wieku przedszkolnego. Potrafi on natomiast dobrze się odnaleźć pośród nieco starszych dzieci a zwłaszcza wśród dorastających nastolatek. Muszą one jednak pamiętać i w pełni zdawać sobie sprawę z faktu, iż chihuahua jest żywym stworzeniem wymagającym opieki i umiejętnego wychowania a nie pluszową zabawką czy też jakąś specyficznego rodzaju maskotką.
Cena szczeniąt z rodowodem 1500 - 7000 złotych. Źródło (Allegro, Alegratka, Olx).
Klasyfikacja FCI - grupa IX, sekcja 6
wtorek, 2 kwietnia 2013
Dzisiaj powiem o Maltańczyku
Maltańczyki pochodzą z terenów basenu morza Śródziemnego gdzie były bardzo cenione. Należą do najstarszych ras świata, pierwsze wzmianki o tej rasie sięgają roku 1185 p.n.e. - czasów Ramzesa II .Od tamtych zamierzchłych czasów maltańczyk niewiele się zmienił, nadal jest pięknym, ekskluzywnym, salonowym pieskiem. Uwielbiany przez kobiety z wysokich klas społecznych był ozdabiany klejnotami ,rozpieszczany i kochany. Długa, biała jedwabista szata jest jego atutem ale też przyczyną małej popularności wśród miłośników psów. W brew pozorom, nieprawdą jest, że maltańczyk potrzebuje więcej pielęgnacji niż inne psy długowłose, a piękny pies może być ekskluzywną ozdobą niejednego domu.
Wady i zalety Maltańczyka
Praktycznie rzecz biorąc charakter psa, jakim jest Maltańczyk, jest dosyć zróżnicowany. Pies ten posiada znaczną ilość zarówno plusów jak i minusów odnośnie swego zachowania. Bez cienia wątpliwości, śmiało możemy powiedzieć, że jest to jeden z bardziej towarzyskich psów, który potrafi być bez reszty oddany swemu opiekunowi. Jest to pies posiadający miłe i przyjacielskie nastawienie względem otoczenia, do którego to potrafi dosyć łatwo się przystosować. Do jego minusów możemy zaliczyć zbyt nadmierną czasami impulsywność postępowania. Jest to rasa psa nienadająca się do dłuższego pozostawienia go samemu sobie, staje się wówczas dosyć lękliwy. Nie należy go także zbyt mocno rozpieszczać, gdy do tego dojdzie może stać się nieznośnym i kapryśnym przedstawicielem swej rasy. Pies w związku z posiadaniem osobliwego rodzaju sierści wymaga od swego opiekuna dość znacznych zabiegów pielęgnacyjnych. Rasa psa doskonale rozumiejąca się także z innymi zwierzętami domowymi.
Maltańczyk a dziecko
Maltańczyk posiadając niesamowicie żywe i radosne usposobienie i miły charakter jest osobnikiem uwielbiającym wspólne zabawy z dziećmi. Figlarny piesek, potrafiący doskonale się bawić w bliskim sobie otoczeniu, pomimo małych rozmiarów własnych jest typem psa posiadającego zadziwiająca wręcz skoczność. Wydaje się być psem doskonale rozumiejącym tego rodzaju zabawy dziecięce jak zabawa w chowanego, berka czy też tak bardzo popularną niegdyś ciuciubabkę.
Najczęstsze choroby i dolegliwości psa Maltańczyka
Jednym ze słabszych punktów odnośnie zdrowia i przytrafiających się dolegliwości dla osobników wywodzących się z rasy, jaką jest Maltańczyk, okazują się być jego zęby, które to dosyć często potrafią się pokrywać kamieniem nazębnym. Występowanie kamienia nazębnego u psów spośród tej rasy może przyczynić się zazwyczaj do występowania objawów tego typu jak zapalenie dziąseł, po którym to dosyć często efektem końcowym jest gubienie zębów przez większość psów, u których nie była leczona tego rodzaju przypadłość. Czasem istnieje także możliwość wystąpienia zapalenia ucha ze względu na posiadanie nieco dłuższej sierści w okolicach uszu u psów tej rasy, długi włos jest również bardzo przyciągający różnego rodzaju insekty, dlatego też po każdym spacerze warto poddawać psa nieco dokładniejszemu przejrzeniu. Posiadając Maltańczyka należy pamiętać o jego racjonalnym karmieniu, zbyt obfite podawania posiłków może bowiem doprowadzić do wystąpienia znacznej nadwagi. Jedną z bardziej dokuczliwych przypadłości dla tej rasy jest także stały wyciek z oczu, warto w tym celu korzystać z dobrych preparatów przemywających lub nawet skorzystać z porady lekarza weterynarii.
Wady i zalety Maltańczyka
Praktycznie rzecz biorąc charakter psa, jakim jest Maltańczyk, jest dosyć zróżnicowany. Pies ten posiada znaczną ilość zarówno plusów jak i minusów odnośnie swego zachowania. Bez cienia wątpliwości, śmiało możemy powiedzieć, że jest to jeden z bardziej towarzyskich psów, który potrafi być bez reszty oddany swemu opiekunowi. Jest to pies posiadający miłe i przyjacielskie nastawienie względem otoczenia, do którego to potrafi dosyć łatwo się przystosować. Do jego minusów możemy zaliczyć zbyt nadmierną czasami impulsywność postępowania. Jest to rasa psa nienadająca się do dłuższego pozostawienia go samemu sobie, staje się wówczas dosyć lękliwy. Nie należy go także zbyt mocno rozpieszczać, gdy do tego dojdzie może stać się nieznośnym i kapryśnym przedstawicielem swej rasy. Pies w związku z posiadaniem osobliwego rodzaju sierści wymaga od swego opiekuna dość znacznych zabiegów pielęgnacyjnych. Rasa psa doskonale rozumiejąca się także z innymi zwierzętami domowymi.
Maltańczyk a dziecko
Maltańczyk posiadając niesamowicie żywe i radosne usposobienie i miły charakter jest osobnikiem uwielbiającym wspólne zabawy z dziećmi. Figlarny piesek, potrafiący doskonale się bawić w bliskim sobie otoczeniu, pomimo małych rozmiarów własnych jest typem psa posiadającego zadziwiająca wręcz skoczność. Wydaje się być psem doskonale rozumiejącym tego rodzaju zabawy dziecięce jak zabawa w chowanego, berka czy też tak bardzo popularną niegdyś ciuciubabkę.
Najczęstsze choroby i dolegliwości psa Maltańczyka
Jednym ze słabszych punktów odnośnie zdrowia i przytrafiających się dolegliwości dla osobników wywodzących się z rasy, jaką jest Maltańczyk, okazują się być jego zęby, które to dosyć często potrafią się pokrywać kamieniem nazębnym. Występowanie kamienia nazębnego u psów spośród tej rasy może przyczynić się zazwyczaj do występowania objawów tego typu jak zapalenie dziąseł, po którym to dosyć często efektem końcowym jest gubienie zębów przez większość psów, u których nie była leczona tego rodzaju przypadłość. Czasem istnieje także możliwość wystąpienia zapalenia ucha ze względu na posiadanie nieco dłuższej sierści w okolicach uszu u psów tej rasy, długi włos jest również bardzo przyciągający różnego rodzaju insekty, dlatego też po każdym spacerze warto poddawać psa nieco dokładniejszemu przejrzeniu. Posiadając Maltańczyka należy pamiętać o jego racjonalnym karmieniu, zbyt obfite podawania posiłków może bowiem doprowadzić do wystąpienia znacznej nadwagi. Jedną z bardziej dokuczliwych przypadłości dla tej rasy jest także stały wyciek z oczu, warto w tym celu korzystać z dobrych preparatów przemywających lub nawet skorzystać z porady lekarza weterynarii.
poniedziałek, 1 kwietnia 2013
Cześć, dzisiaj powiem trochę o yorku.
Yorki są słodkie i prawdopodobnie najpopularniejsze w swojej klasie. Pies, którego pragną setki dziewcząt, a jak się ostatnio okazuje – także setki rodzin.
To zwierze wymagające dużej opieki i nakładu środków. Zobaczmy jego najpopularniejsze wady i zalety, a dowiemy się czy nadaje się on dla Ciebie.
plusy posiadania yorków
* Są ładne. Małe, zgrabne i energiczne, a przy tym ich sierść jest bardzo gładka, niczym ludzkie włosy.
* Mało jedzą. Popatrz na takiego psa i powiedz, ile on jest w stanie zjeść? :)
*Są oddane i wierne, przy tym mądre. Jeśli przyzwyczają się do jednego człowieka, to potrafią być bardzo posłuszne. Generalnie lubią dzieci.
*Długo żyją, bo od 10 – 15 lat. Internauci na forach internetowych, twierdzą, że zdarzają się przypadki nawet do 20 lat.
* Są małe, dlatego można trzymać je w mieście, równie dobrze w mieszkaniu jak i bloku. Nie sprawiają problemu z transportem. Zawsze można je łatwo zapakować w odpowiednią klatkę i przewieźć w samochodzie, pociągu, autobusie, a nawet samolocie.
minusy posiadania yorków
*Są stosunkowo drogie. Cena w granicach 1000zł za przeciętnego szczeniaka bez rodowodu, wydaje się dość wysoka. tymczasem Labradory kosztują w granicach 300zł. Oczywiście nie zawsze możemy porównywać dwie rasy do siebie, bo to tak jakby brać pod uwagę dwa różne samochody ;)
*Czar szybko pryska, bo taki ładny wygląd wymaga intensywnej pielęgnacji, strzyżenia, kąpania, czesania. Yorki są wymagające. Trzeba je czesać i o nie dbać.
*Jedzą mało, ale jedzą drogo. To nie żaden paradoks. Do dobrego rozwoju, te psy potrzebują zróżnicowanej diety. Nie wystarczy im jeden worek karmy, który będzie opróżniany przez rok.
* Natomiast jeśli się nie przyzwyczają, to starają się siać zamęt. Mają coś w rodzaju instynktu do rządzenia całym domem po swojemu. Nie lubią obcych i potrafią być hałaśliwe w stosunku do takich niezapowiedzianych przybyszów.
*Często mają wady genetyczne, schorzenia i choroby. Od układu pokarmowego po układ kostny. Spowodowane jest to bardzo wieloma czynnikami. Najczęściej jednak złą dietą i brakiem odpowiedniej pielęgnacji. To zwierzęta delikatne.
Moim zdaniem York nie nadaje się dla ludzi, którzy nie są niezależni finansowo. Mimo wszystko jest to pewien wydatek, a to dopiero początek. Później każdy miesiąc i rok, pochłania spore pieniądze na utrzymanie tego psa.
York to świetny pies rodzinny, nawet jeśli w domu są małe dzieci.
Yorki są słodkie i prawdopodobnie najpopularniejsze w swojej klasie. Pies, którego pragną setki dziewcząt, a jak się ostatnio okazuje – także setki rodzin.
To zwierze wymagające dużej opieki i nakładu środków. Zobaczmy jego najpopularniejsze wady i zalety, a dowiemy się czy nadaje się on dla Ciebie.
plusy posiadania yorków
* Są ładne. Małe, zgrabne i energiczne, a przy tym ich sierść jest bardzo gładka, niczym ludzkie włosy.
* Mało jedzą. Popatrz na takiego psa i powiedz, ile on jest w stanie zjeść? :)
*Są oddane i wierne, przy tym mądre. Jeśli przyzwyczają się do jednego człowieka, to potrafią być bardzo posłuszne. Generalnie lubią dzieci.
*Długo żyją, bo od 10 – 15 lat. Internauci na forach internetowych, twierdzą, że zdarzają się przypadki nawet do 20 lat.
* Są małe, dlatego można trzymać je w mieście, równie dobrze w mieszkaniu jak i bloku. Nie sprawiają problemu z transportem. Zawsze można je łatwo zapakować w odpowiednią klatkę i przewieźć w samochodzie, pociągu, autobusie, a nawet samolocie.
minusy posiadania yorków
*Są stosunkowo drogie. Cena w granicach 1000zł za przeciętnego szczeniaka bez rodowodu, wydaje się dość wysoka. tymczasem Labradory kosztują w granicach 300zł. Oczywiście nie zawsze możemy porównywać dwie rasy do siebie, bo to tak jakby brać pod uwagę dwa różne samochody ;)
*Czar szybko pryska, bo taki ładny wygląd wymaga intensywnej pielęgnacji, strzyżenia, kąpania, czesania. Yorki są wymagające. Trzeba je czesać i o nie dbać.
*Jedzą mało, ale jedzą drogo. To nie żaden paradoks. Do dobrego rozwoju, te psy potrzebują zróżnicowanej diety. Nie wystarczy im jeden worek karmy, który będzie opróżniany przez rok.
* Natomiast jeśli się nie przyzwyczają, to starają się siać zamęt. Mają coś w rodzaju instynktu do rządzenia całym domem po swojemu. Nie lubią obcych i potrafią być hałaśliwe w stosunku do takich niezapowiedzianych przybyszów.
*Często mają wady genetyczne, schorzenia i choroby. Od układu pokarmowego po układ kostny. Spowodowane jest to bardzo wieloma czynnikami. Najczęściej jednak złą dietą i brakiem odpowiedniej pielęgnacji. To zwierzęta delikatne.
Moim zdaniem York nie nadaje się dla ludzi, którzy nie są niezależni finansowo. Mimo wszystko jest to pewien wydatek, a to dopiero początek. Później każdy miesiąc i rok, pochłania spore pieniądze na utrzymanie tego psa.
York to świetny pies rodzinny, nawet jeśli w domu są małe dzieci.
Subskrybuj:
Posty (Atom)